EEN BEVALLING!!
Ik wist dat het een keer zou gaan gebeuren, vanaf dat ik de eerste keer had toegezegd te willen ondersteunen bij een bevalling... Wakker gebeld worden midden in de nacht. Toch was het nog niet zo ver gekomen. Tot nu toe was ik gebeld om 2 uur 's middags, 4 uur 's middags, 11 uur in de ochtend en 10 uur in de avond, maar nog nooit midden in de nacht. Totdat het wel gebeurde. Om 11 minuten over 3 in de nacht ging mijn telefoon. Nou moet je van mij weten dat ik een hele vaste slaper ben en toch was ik direct wakker. Om wakkerder te klinken dan ik misschien was, ging ik rechtop in mijn bed zitten. Ondertussen lag mijn jongste tegen mij aan te slapen dus dat ik omhoog schoot werd mij niet in dank afgenomen.
Het is wonderlijk wat adrenaline op dat moment ook met mij doet. Ik ben direct alert op wat de partner tegen mij verteld en maak in een seconde de keuze om te gaan. Dan stap ik rustig mijn bed uit in de hoop dat mijn kind wel doorslaapt (en dat lukte!!!). Ik sluip naar mijn man die even ergens anders was gaan liggen, aangezien dit telefoontje er wel aan zat te komen, en maak hem voorzichtig wakker genoeg om te zeggen dat ik naar het ziekenhuis ga. Met een gemompel wordt het waargenomen door mijn man en dan slaapt hij weer verder. Ik schiet mijn kleren aan en fris mijzelf nog even op.
Dan trek ik de koelkast open en daar tref ik 2 bakjes met eten voor mij aan, gemaakt door mijn lieve wederhelft! Ik drink nog even mijn beker yoghurtdrank. Ik begin daar altijd mijn dag mee, maar het voelt toch wat gek om daar om half 4 mee te beginnen. En dan is het tijd om te gaan, op naar het ziekenhuis en een nieuwe doula ervaring!